Σε περασµένο µου άρθρο είχα αναφερθεί στην Τρίτη Βιοµηχανική Επανάσταση που µου ανέφερε ο εξάδελφος µου και υποσχέθηκα να γράψω κάτι σχετικό µιας και είναι της ειδικότητας µου. Εν τω µεταξύ το παράρτηµα της Καθηµερινής έχει βάλει αναδηµοσίευση ενός άρθρου του economist που ασχολείται διεξοδικά για το θέµα. Έτσι θα αντλήσω ορισµένες πληροφορίες και από εκεί.
Το θέµα είναι πολύπλοκο, θα προσπαθήσω όµως σα απλοποιηµένη µορφή να µεταφέρω τις εµπειρίες µου και ότι εγώ διάβασα για το θέµα.
Έχω ασχοληθεί µε αρκετούς τοµείς, το Πολυτεχνείο του Μονάχου ειδικεύεται στον κλάδο αυτό, η πρώτη µου δουλειά ήταν στο R/D έρευνα και τεχνολογία, µετά ασχολήθηκα µε την εκπαίδευση για δύο χρόνια διδάσκοντας, µετά µπήκα στην Βιοµηχανική παραγωγή στην Αµερική και µετά επιστρέφοντας στην Ελλάδα ασχολήθη κα µε τις υπηρεσίες και την διοίκηση επιχειρήσεων σαν επιχειρηµατίας.
Σκοπός µου είναι να σας µεταφέρω αυτές τις εµπειρίες, µήπως και φανώ χρήσιµος στην κρίση και δώσω µία ικτίδα ελπίδας στους νέους µας, οι οποίοι είναι αρκετά έτοιµοι και εκπαιδευµένοι, παρόλο που κατηγορούν την παιδεία µας νοµίζω ότι έχουµε από τις καλύτερες του κόσµου, προσέξτε δεν κρίνω τον τρόπο που γίνεται συνεχή πίεση στα παιδιά µας, µε τα φροντιστήρια αλλά το αποτέλεσµα είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Κατ’ αρχήν µόνο οι Πανελλήνιες δίνουν αρκετές βάσεις για να γίνει κανείς αρκετά καλός, τουλάχιστον στην τεχνολογία, τα παιδιά µας είναι αρκετά καλά και µε ένα καλό µεταπτυχιακό γίνονται TOP για αυτόν τον λόγο και στην Αµερική έχουµε πληθώρα Ελλήνων Ακαδηµαϊκών.
Στην εταιρεία µας εγώ δίνω προτεραιότητα στους απόφοιτους Ελληνικών Πανεπιστηµίων, οι οποίοι, κατά κανόνα, είναι καλύτεροι -κατά τη γνώµη µουκαι ο βασικός λόγος είναι ότι έχουν βάσεις.
Η Τρίτη Βιοµηχανική Επανάσταση χρειάζεται ανθρώπους µε πολύ καλές τεχνικές γνώσεις, καλά µαθηµατικά και φυσική, καθαρό και εκπαιδευµένο µυαλό σε αυτή και προσωπική πρωτοβουλία. O Έλληνας είναι καλός Individual Contributor, µόνος του παράγει πολλά περισσότερα παρά σαν γκρουπ. Είναι αντίθετος στο να είναι µέρος του κοπαδιού, χαρακτηριστικό της φυλής µας και όπως λέει ο Σεφέρης, χωρίς να έχει βρει και αυτός τι φταίει απόλυτα.
Η Θάλασσα, ο ουρανός, τα γοητευτικά φεγγαρόλουστα βράδια που καθρεπτίζει το φεγγάρι µας στη θάλασσα, οι ακρογιαλιές, τα νησιά - πάντως σίγουρα όλα αυτά παίζουν το µεγαλύτερο µέρος της προσωπικότητας µας, του διαχρονικού Oδυσσέα.
Θυµάµαι όταν ζούσα στην Γερµανία και ήταν καλός ο καιρός αµέσως άλλαζε η νοοτροπία και η στάση των ανθρώπων.
Σε όλα αυτά τα χρόνια από το 1958 που άρχισα να σπουδάζω µηχανολογία έχουν αλλάξει ριζικά τα πράγµατα. Τότε η ανθρώπινη εργασία για την παραγωγή προϊόντων ήταν το µεγαλύτερο ποσοστό κόστους. Τότε ο εργάτης αντιπροσώπευε τον Hammering Man, ένα πελώριο άγαλµα εικοσιενός (21) µέτρων που στήνεται µπροστά στις Βιοµηχανικές έκθεσεις και ύψωνε και χαµήλωνε σταθερά το χέρι του χτυπώντας ένα κοµµάτι µετάλλου µε ένα σφυρί. Τώρα πια σφυρί δεν θα δούµε σχεδόν πουθενά, τουλάχιστον στον αναπτυσσόµενο κόσµο, µόνο µοντέρνες µηχανές που οι περισσότερες έχουν χειριστές άνδρες και γυναίκες καθισµένους µπροστά στις οθόνες υπολογιστών. Είναι κάτι συναρπαστικό γιατί η αφεντιά µου όταν ήµουν φοιτητής, στις ισχνές αγελάδες, δούλεψα πίσω από µία µηχανή που έφτιαχνε τούβλα τα οποία τα έπαιρνα και τα στοίβαζα, οκτώ ώρες να σε κυνηγάει η µηχανή, το έλεγα τότε το µεροκάµατο του παχύροου ιδρώτα, µεγάλη εµπειρία στην ζωή µου και σίγουρα µετά από αυτό καταλαβαίνω καλύτερα το µόχθο του εργάτη.
Oι αυτοµατοποιηµένες µηχανές προϋπήρχαν πριν από τα κοµπιούτερ, τότε είχαµε προγραµµατισµό µε τρυπητές κάρτες και κάναµε αυτοµατισµό ρουτίνας, µετά ήρθε η εποχή των κοµπιούτερ που άλλαξαν σχεδόν τα πάντα κάνοντας την παραγωγική διαδικασία αρκετά αυτοµατοποιηµένη. Τώρα έχει έρθει µια άλλη κατηγορία µηχανών:
Οι τρισδιάστατοι (3D) εκτυπωτές. Αντί να σφυρηλατούν, να λυγίζουν και να τεµαχίζουν υλικά όπως συνηθιζόταν οι 3Dεκτυπωτές κατασκευάζουν πράγµατα αποθέτοντας υλικό σε αλλεπάλληλα στρώµατα. Για το λόγο αυτό η σχετική διαδικασία είναι γνωστή ως Προσθετική Παρασκευή (additivemanufacturing).
Π.χ. η Αµερικανική εταιρία «3Dsystems» κατασκευάζει ένα σφυρί µε ξύλινη λαβή και µεταλλική κατασκευή. Παλαιότερα για να κατασκευάσεις κάτι τέτοιο έπρεπε να περάσει από διάφορα στάδια, σχεδιασµός ξεχωριστά για το µεταλλικό και για την ξύλινη λαβή, κατασκευή πρωτοτύπου (pilot) µετά σχεδιασµός των διάφορων εργαλειοµηχανών, σχεδιασµός του processmanufacturingκ.λπ. Τώρα όλα αυτά γίνονται µε µία manufacturingprocessστο 3Dκοµπιούτερ και µε την συµβολή ενός ατόµου σε πολύ λίγο χρόνο και πολύ φθηνότερα.
Μα η µέθοδος αυτή είναι τόσο επαναστατική, µπορεί π.χ. ένα ανταλλακτικό να το φωτογραφίσει µε σαφήνεια και να το κατασκευάσει.
Όπως ένας εκτυπωτής αποθέτει σε δύο διαστάσεις µελάνι για να τυπώσει ένας 3Dτρισδιάστατος εκτυπωτής εναποθέτει το υλικό που δεν είναι µελάνι αλλά διάφορα υλικά στρώνοντας µε µεγάλη ακρίβεια το υλικό, οι τρόποι που το κάνουν είναι διάφοροι.
Η ψηφιοποίηση στην παραγωγή ανοίγει νέους ορίζοντες, θα διευκολύνει και την κατάρτιση η οποία γίνεται ευκολότερη µιας και η νέα γενιά είναι εξοικειωµένη µε τα κοµπιούτερ.
Εξαιτίας της οικονοµικής κρίσης ορισµένοι πολιτικοί στη ∆ύση εκτιµούν πως έφτασε η ώρα οι χώρες τους να ξαναδώσουν έµφαση στην Παρασκευή προϊόντων µιας και το µέρος της εργασίας στις χώρες του προϊόντος (DirectLabour) είναι πλέον ένα µικρό µέρος του όλου π.χ. ένα I PAD 16 GB Wi - Fi, 2010 πουλιέται στην αγορά $ 499 δολάρια και έχει εργατικό κόστος $ 33 δολάρια δηλαδή 6,6% του κόστους, αυτό φτιάχνεται από την APPLE και παράγεται στο SHENZHEN (δίπλα από το Hong Kong) πριν από τριάντα χρόνια ήταν µία µικρή πόλη και τώρα αριθµοί 12.000.000 πολίτες. Έχει µεγάλα συµπλέγµατα παραγωγής και cluster συνεργασίας των διαφόρων εταιριών, όπως και σε άλλα µέρη της Κίνας υπάρχουν πάνω από 100 συµπλέγµατα, όπως το Silicon Valley της Καλιφόρνια, τα οποία έχουν εξελιχθεί τροµερά σε συνεργατικό επίπεδο π.χ. υπάρχουν τρείς χιλιάδες κατασκευαστές καλτσών που ανήκουν σε ένα cluster που ανταλλάσουν τεχνολογία, εµπειρίες, οργάνωση παραγωγής κ.λ.π. Αυτά τα cluster είναι δύσκολο να φτιαχτούν πλέον όµοια στον ∆υτικό κόσµο και να ανταγωνιστούν.
Όµως οι µισθοί της Κίνας αυξάνονται 20% το χρόνο και επειδή όπως προανέφερα το εργατικό κόστος είναι πλέον µικρό µέρος του όλου, υπάρχει ελπίδα ανταγωνι σµού ειδικά σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Η Βιοµηχανική παραγωγή στην Αµερική είναι σχεδόν όµοια µε της Κίνας αλλά επιτυγχάνεται µόνο µε 10% της εργατικής δύναµης που σηµαίνει ότι η Αµερική παράγει πολλά Hi Tech προϊόντα. Νοµίζω ότι και εµείς στην Ελλάδα µπορούµε να µπούµε δυναµικά σε αυτόν τον τοµέα, έχουµε αρκετά µεγάλη βιοτεχνία ακόµη και µπορούν να χρησιµοποιηθούν οι τρισδιάστατοι 3Dεκτυπωτές, σίγουρα θα έχουν ήδη χρησιµοποιηθεί, το κόστος ενός δεν είναι και τόσο απαγορευτικό µιας και το κόστος τους ξεκινά από $15.000 και φτάνουν µέχρι και $ 1.000.000.
Η τρισδιάστατη εκτύπωση επιφέρει την ταχύτερη είσοδο νέων προϊόντων στην αγορά.
Η Τρίτη Βιοµηχανική Επανάσταση δεν θα συµβεί σε µία νύχτα (η πρώτη έγινε στην βιοµηχανία πλεκτών τον 18ο αιώνα και η δεύτερη στη µαζική παραγωγή αυτοκινήτων στην Αµερική το 1920) χρειάζεται χρόνος, ήδη όµως έχουν γίνει αρκετά βήµατα.
Τα πανεπιστήµιά µας πρέπει να ασχοληθούν διεξωδικά µε τοι θέµα γιατί έχουν το NowHawτου λογισµικού και οι Έλληνες, όπως προανέφερα, ταιριάζουµε περισσότερο σ' αυτού του είδους την έρευνα, µιας και είναι κατά το πλείστον ατοµική. Έτσι θα δώσουµε µία ώθηση στην ανεργία των νέων µας. Επίσης πρέπει να εστιάσουµε στην εκπαίδευση των νέων να στραφούν εκεί.
Τα ροµπότ και η µοντέρνα τεχνολογία έχουν αρκετό δρόµο µπροστά τους προτού αντικαταστήσουν τους ανθρώπους, οι άνθρωποι όµως θα βρούνε εργασία σχεδιάζοντας και φτιάχνοντάς τα.
Όπως προανέφερα, πρέπει να εστιάσουµε κι εµείς σαν Έθνος την προσοχή µας σ' αυτή την επανάσταση, γιατί είναι κάτι που ταιριάζει στην ψυχολογία µας, στον ατοµικισµό µας, στην δυνατότητα του δηµιουργείν σαν άτοµο κυρίως και όχι σαν αγέλλη.
