Σε προηγούµενο άρθρο µου έγραψα για την δραχµή, τον πληθωρισµό και την άνιση κατανοµή πλούτου. Το τρίτο µε απασχόλησε πολύ µιας και τα πρώτα δύο είναι πιο χειροπιαστά. Έψαξα διάφορα άρθρα και µελέτησα λίγο το θέµα.
Βρήκα ένα ενδιαφέρον άρθρο στην εφηµερίδα Shipping & Financeτου Stephen Merill. Σε αυτό το άρθρο ο Stephen Merill συγκρίνει την Σιγκαπούρη µε την παλιά Αθήνα. Η Σιγκαπούρη υποστηρίζει ότι είναι κληρονόµος της παλιάς Αθήνας, της πρώτης ελεύθερης πόλης και την δηµιουργό του νοµισµατικού ασηµιού.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο ανακάλυψα ότι πολλοί έχουν ασχοληθεί µε το παραπάνω θέµα και έχουν εµπλουτίσει το διαδίκτυο µε πολλές πληροφορίες, µα είναι απίστευτο, δεν υπάρχει τίποτα που να µην έχει τις ρίζες του από τους Αρχαίους ηµών προγόνους, από εκεί ως δάνειος πήρα πολλές πληροφορίες και κυρίως απο τον γνωστό οικονοµολόγο κ. Νικόλαο Φίλιππα µε βιβλιογραφία από πολλούς γνωστούς συγγραφείς ένας εκ των οποίων είναι και ο Βουλιώτης Υπουργός, Πέτρος ∆ούκας.
Η ενασχόληση των αρχαίων Ελλήνων µε τα οικονοµικά θέµατα παρουσιάζεται κατά την διάρκεια της κλασικής περιόδου µε τις πρωτοποριακές οικονοµικές ιδέες του Ξενοφώντα (430 - 355 π.Χ.), του Πλάτωνα (427 - 347 π.Χ.) και του Αριστοτέλη (384 - 322 π.Χ.)
Πρώτος ο Ξενοφώντας έγραψε σύγγραµµα µε τίτλο «τα οικονοµικά», ο Αριστοτέλης αναφέρεται στο χρήµα υιοθετώντας την αρχή ότι ένα αγαθό έχει ρόλο χρήµατος λόγω γενικής αποδοχής ως µέσο συναλλαγών οι οποίες επιβεβαιώνονται µε την έκδοση νοµισµάτων από τις κρατικές αρχές, όχι λόγω της πραγµατικής αξίας, αλλά και ο Πλάτωνας υποστήριζε ότι η πραγµατική αξία του χρήµατος είναι ανεξάρτητη της αγοραστικής του αξίας.
Oι Αθηναίοι εισήγαγαν ένα φορολογικό σύστηµα, δίνοντας παράλληλα και κοινωνικά κίνητρα για την εθελοντική ανάληψη υψηλότερης συµµετοχής στις δαπάνες από τους πλούσιους.
Oι Αθηναίοι επίσης φαίνεται να ήταν αυτοί που έθεσαν τις βάσεις για την αντιµετώπιση και µείωση των οικονοµικών ανισοτήτων, το θέµα είναι ότι το είχαν επισηµάνει, όπως όλα σχεδόν…
Η ύπαρξη τραπεζών στην Αθήνα εντοπίζεται τον 6ο αιώνα π.Χ. η ύπαρξη διάφορων νοµισµάτων έκανε επιτακτική την ανάγκη αργυραµοιβών τους οποίους αντικατέστησαν οι τράπεζες, οι οποίες έπαιρναν καταθέσεις, έδιναν δάνεια, διαχειρίζονταν περιουσίες, έδιναν εντολές πληρωµών προς τρίτους και έτσι έθεσαν τις βάσεις του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος.
Ακόµη και οι ρίζες των παραγώγων εντοπίζονται στην εποχή του Θαλή του Μιλήσιου (624-546 π.Χ.), χρησιµοποιώντας τις γνώσεις από την Αστρολογία για τις προβλέψεις των σοδειών στα ελαιόδεντρα, έδινε προκαταβολή στα ελαιοτριβεία Χίου και Μιλήτου, στην συνέχεια πουλούσε αυτά τα δικαιώµατα αγοράς σε τρίτους, συνήθως σε καλύτερες τιµές και έβγαζε σηµαντικά κέρδη - στην ουσία πουλούσε κάτι άυλο.
Η Αθήνα ήταν από τις πρώτες Ελληνικές πόλεις που έκοψε νοµίσµατα τα οποία ήταν ασηµένια και είχαν αντίκρισµα.
Από την εποχή των Ρωµαίων έως τον 18ο αιώνα τα οικονοµικά στην Ευρώπη τα διαχειρίζονταν οι Μονάρχες, οι ευγενείς, οι µικρότεροι άρχοντες και η Καθολική εκκλησία και για αυτόν τον λόγο δεν υπήρχε καµία οικονοµική ανάπτυξη.
Κατά την περίοδο της ∆ιαφωτισµού µε επικεφαλής τους συγγραφείς τον AdamSmith, τον John Locke και τον Edmund Burke τα ηνία τα πήραν κυρίως οι Γάλλοι και οι Άγγλοι και πέραν αυτών οι ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Για την βιοµηχανική παραγωγή δίνονταν κίνητρα και για νέες ανακαλύψεις και η ανάληψη κινδύνων έγινε η κινητήρια δύναµη για τις οικονοµικές αποφάσεις, οι οποίες δεν εξαρτώντο πλέον από την ιδιοτροπία των αρχόντων ή των ιπποτών και έτσι φθάσαµε στο σηµερινό "στυγνό" καπιταλιστικό σύστηµα, το οποίο έχει έµβληµα το κέρδος, η «αριστεροκλίνουσα» ιδεολογία το ονοµάζει αδυσώπητο, αυτό το έχουµε θίξει και παλιά. Το "αδυσώπητο" κέρδος όµως χόρτασε σε 30 χρόνια 350εκ. κινέζους και εµείς από ξυπόλυτοι µετά την κατοχή, χωρίς φαγητό, ρούχα και παπούτσια, µας έφτασε να φοράµε µόνο µάρκες και να αφήνουµε τα µισά φαγητά στην ταβέρνα! Τελικά τίποτα δεν είναι άσπρο µαύρο στην οικονοµία.
Η Ευρώπη ξαφνικά έγινε ένα µεγαθήριο οικονοµίας και ανάπτυξης µετά από τόσα χρόνια στασιµότητας.
Oι ΗΠΑ αργότερα µπήκαν στον κύκλο και έγιναν το σήµα της επιτυχίας του καπιταλισµού της ελεύθερης αγοράς.
Στον απόηχο αυτής της επανάστασης στην κοινωνία, ο 19ος αιώνας είδε την ταχύτερη οικονοµική ανάπτυξη στην ανθρώπινη ιστορία, όπου όλα τροφοδοτούνται από την οικονοµική ελευθερία.
Για πρώτη φορά, µία µεγάλη ευηµερούσα µεσαία τάξη των εργαζοµένων άρχισε να υπάρχει σε πολλές χώρες, δεν είναι πλέον µόνο οι κυβερνώντες που έκαναν "Lording" πάνω από τον αγρότη.
Η ίδια οικονοµική ανάπτυξη που έγινε στην Ευρώπη, συντελείται τώρα και στην Ασία, κατά τον 20ο και 21ο αιώνα, για παράδειγµα στη Σιγκαπούρη, που ανέβασε το οικονοµικό επίπεδο τροµερά και που ο Merill ονόµασε "ο κληρονόµος της Αθήνας", σαν την πρώτη ελεύθερη πόλη.
Εκεί θα διαφωνήσω µε τον Stephen, γιατί δεν έχει καµία σχέση η µία πόλη µε την άλλη. Η Αθήνα είχε µια πραγµατική ∆ηµοκρατία (δείτε Υ.Γ. για βουλευτές) ενώ στην Σιγκαπούρη έχουν µια ψηφισµένη ολιγαρχία, εκεί συµβαίνει, αν θυµάµαι καλά τα σχόλια του Αριστοτέλη που λέει ότι η ολιγαρχία είναι επίσης καλό πολίτευµα αν οι κυβερνώντες είναι χρηστοί (αλλά αυτούς που να τους βρει κανείς).
∆υστυχώς η εξουσία διαφθείρει, όµως στη Σιγκαπούρη, από ό,τι έζησα, ο κόσµος ήταν ευχαριστηµένος ίσως λοιπόν να είναι µια εξαίρεση χρηστού µακροχρόνια κυβερνόντος.
Τα διάφορα νοµίσµατα είχαν κάποιο backupκυρίως σε διάφορα πολύτιµα µέταλλα, σε ασήµι, χρυσό κλπ έτσι το 1900 θεσπίστηκε από την Αµερική ότι µόνο µέσο για εξαργύρωση χαρτονοµίσµατος ήταν ο χρυσός. Το 1946 µε το σύστηµα Bretton Woods καθορίστηκε στα 35 δολάρια η ουγκιά και αυτό ίσχυε µέχρι το 1971 όπου τότε ο Νίξον το κατήργησε. Τότε ήταν και η πρώτη φορά κατά την οποία τα χαρτονοµίσµατα αποκόπηκαν από την εξάρτηση-σύνδεση µε χρυσό ή άλλα.
Νοµίζω ότι από τότε άρχισαν να εκτροχιάζονται τα πράγµατα, πήραν σβάρνα τα άυλα προϊόντα, που η κληρονοµιά τους βρίσκεται στον Θαλή τον Μιλήσιο, να κάνουν πάρτι σε διάφορους συνδυασµούς µε πλήθος άυλων παραπροϊόντων τα οποία έφεραν την κρίση του 2008.
Πολλοί πουλούσαν (και ακόµη πουλούν) αέρα εν γνώσει τους, όµως ο αέρας δηµιούργησε µια φούσκα που έσκασε. Η εξηγήσεις των αιτιών είναι πολλαπλές και περίπλοκες, ακόµη όµως έχουµε αρκετό δρόµο για ένα ουσιαστικό έλεγχο αυτών, γίνονται προσπάθειες για να περιοριστούν οι ατασθαλίες και νοµίζω ότι έχει έλθει κάποια σχετική τάξη. Αγαπητοί µου στοχαστές ενός ιδανικού και δίκαιου συστήµατος, αυτό δεν υπάρχει, είναι µια ουτοπιστική πλάνη να πιστεύει κανείς στην εξάλειψη των άυλων και του τραπεζικού συστήµατος κλπ. Το µόνο που υπάρχει είναι το διεθνές χρηµατοπιστωτικό σύστηµα, από εκεί αντλούνται όλα τα χρήµατα, είναι µια πραγµατικότητα όπως και η παγκοσµιοποίηση την οποία όποιος δε την ακολουθεί µένει στο περιθώριο και οργανώ νει συσσίτια και κουπόνια. Άρα σκοπός µας είναι να γίνουν τέτοιες διαρθρωτικές αλλαγές ούτως ώστε να γίνει το σύστηµα πιο δίκαιο.
ΥΓ Απαραίτητη προϋπόθεση στην Αθήνα για να εκλεγεί ένας βουλευτής ήταν να καταγραφεί όλη η περιουσία του, οικογενειακή και ιδιωτική, ακόµα και τα σανδάλια που φορούσε. Εάν κατά την διάρκεια της θητείας του είχε προτείνει να ψηφιστεί νόµος που ήταν αποδεδειγµένα ζηµιογόνος για την Αθήνα τότε έπρεπε να πληρώσει την ζηµιά από την προσωπική του περιουσία και αν αυτή δεν έφτανε τότε δούλευε σε δηµόσια έργα µέχρι να εξοφλήσει όλο το ποσό. Από την σηµερινή κατάσταση θα έλεγα «Χαίρε ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισµοίς».
