Tο έναυσµα αυτού του άρθρου είναι ένα ανώνυµο e-mail που διάβασα σχετικά µε τη προτίµηση που δείχνουν οι Έλληνες στα ξένα προϊόντα.
Πολλές φορές µε έχει στεναχωρήσει η πρόχειρη κρίση που προβάλλουνε διάφοροι, ότι στην Ελλάδα δεν βρίσκεις τίποτα και µόνο οι ξένες αγορές παρέχουν αξιοπιστία κτλ.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω της κοινής αγοράς, µε τα super market µας να είναι γεµάτα από ξένα προϊόντα, και λόγω της παγκοσµιοποίησης, οι περισσότεροι δεν δίνουν σηµασία στα Ελληνικά προϊόντα πλέον και αγοράζουν κατά κόρον τα ξένα.
Όµως, η «κρίση» µας επιβάλλει να κάνουµε δεύτερες σκέψεις και να συνειδητοποιήσουµε ότι τα Ελληνικά προϊόντα, ειδικά στην περίοδο που διανύουµε, αφορούν όλους µας, δηµιουργούν θέσεις εργασίας, στο φίλο µας, στο γιό µας ή και στον εαυτό µας.
Παλιά, θυµάµαι ότι η προτίµηση στα ξένα προϊόντα θεωρείτο ένδειξη "status".
Oι ρίζες της τάσης τυφλής προτίµησης ξένων προϊόντων πηγάζουν από διάφορες καταβολές µειονεξίας που δυστυχώς καταρρακώνουν το νεοέλληνα, που σε συνδυασµό µε την πλήρη έλλειψη σχετικής παιδευτικής κατάρτισης ενισχύουν την εσφαλµένη εντύπωση ότι οτιδήποτε Ελληνικό στερείται αξιοπιστίας αφού δύναται να έχει παραχθεί όχι ως αποτέλεσµα ικανότητας και µόχθου αλλά ως αποτέλεσµα πονηρής χρησιµοθήρας χωρίς την απαραίτητη σοβαρότητα και προσοχή.
Φοβόµαστε, δηλαδή, όταν αγοράζουµε το Ελληνικό προϊόν ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα ο Έλληνας παραγωγός, βιοτέχνης, τεχνίτης, κατασκευαστής, βιοµήχανος, να µας εξαπατήσει µε τον έναν ή τον άλλο τρόπο, µε τον ίδιο τρόπο που έχουµε βιώσει εδώ και χρόνια την εξαπάτηση των δηµόσιων και πολιτικών φορέων.
Αυτή είναι η µόνη φορά που δεν µπορούµε να κατακρίνουµε την κυβέρνηση. Συνήθως όλα τα φορτώνουµε σε αυτή, γιατί απαγορεύεται λόγω των κανόνων της κοινότητας να προβάλλει Ελληνικά προϊόντα. Ήρθε η ώρα να προκαλέσουµε αυτή την προκατάληψη. Όχι µόνο γιατί ώς προκατάληψη στερείται αληθείας και δικαίου, αλλά και γιατί είναι µια στιγµή που ο Έλληνας παραγωγός, βιοτέχνης, τεχνίτης, κατασκευαστής, βιοµήχανος, πραγµατικά χρειάζεται την αρωγή µας ή τουλάχιστον την αµερόληπτη στάση και επιλογή µας. Υπάρχουν όµως και πρακτικοί λόγοι που αξίζει να αναθεωρήσουµε αυτή µας την προκατάληψη.
Η Ελλάδα δεν είναι πλέον η «ψωροκώσταινα» που θεωρούσανε παλιά. Αν ψάξετε στο ICAP (σύµβουλοι επιχειρήσεων) θα δείτε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 500 κερδοφόρες επιχειρήσεις, µε κέρδη άνω των 6 εκατοµµυρίων ευρω τον χρόνο, που παράγουν αξιόλογα προϊόντα και υπηρεσίες, και άλλες 1.500 που έχουν µεταναστεύσει σε γειτονικές χώρες. Με τα σηµερινά οικονοµικά δεδοµένα για να είναι κερδοφόρες είναι και ανταγωνίσιµες µε αξιόλογα προϊόντα.
Η αλλαγή στάσης είναι απλή και άµεση. Θα σας ξαφνιάσει αλλά πολλά χρήµατα φεύγουν στις καθηµερινές αγορές µας, όπως γάλα, τυρί, κασέρι, γιαούρτι, σαπούνια, χαρτιά υγείας και κουζίνας, µακαρόνια, µπύρες, αναψυκτικά, ποτά, µαρµελάδες, τσιγάρα, σοκολάτες, παγωτά, µπισκότα, οδοντόκρεµες, φρούτα, κ.α. Τόσο απλά !…
Γιατί λοιπόν, όταν πάµε στο super market, να µην αγοράζουµε τα Ελληνικά προϊόντα, τα οποία έχουν το διακριτικό Bar Code 520, όπως µακαρόνια Misko ή Μέλισσα, παγωτά ΕΒΓΑ, Κρι Κρι, ∆έλτα. Βούτυρα Βιτάµ, Αγνό, Κερκύρας, αλλαντικά Νίκας, Υφαντής, CretaFarm, µπύρες Μύθος, Φιξ, Άλφα, γάλα Αγνό, Μεβγάλ, Όλυµπος και πολλά άλλα, παρά να πηγαίνουµε τυφλά στα ξένα;
Αφού δεν µπορούµε να ζητήσουµε από την jet set νεολαία µας αντί για ουίσκι, βότκα, τζιν, κλπ, που πίνει κατά κόρον, να επανέλθει στο κονιάκ, το τσίπουρο, ούζο τουλάχιστον ας είµαστε σίγουροι για την ποιότητα και την ποικιλία των Ελληνικών κρασιών! Ας επικεντρωθούµε τουλάχιστον σε:
Αναψυκτικά ΕΨΑ, Ήβη, Νιγρίτα, Λουξ, οδοντόκρεµες Kolynos, Aqua fresh, Oulodent. Χαρτί υγείας Diana, καθαριστικά Planet, Trilet, Εύρηκα και πολλά άλλα, ακόµα, όπως:
Παπούτσια «Dexter», του φίλου µας του Γιάννη Χριστοδουλίδη από τη Βούλα που έφτιαχνε παπούτσια για την οικογένεια Κένεντυ, κατεψυγµένα από τον Βουλιώτη φίλο ∆ηµήτρη Βασιλείου µε την εταιρεία «Τροφίνκο» που µάλιστα εξάγει κατά κόρον και στο εξωτερικό, ή χειροποίητα κοσµήµατα από τον Βουλιώτη-Στεµνιτσιώτη φίλο µας ∆ηµήτρη Καραλή «Κοσµήµατα Καραλή», που έχει γενεές παράδοσης στην αργυροχρυσοχοΐα, ή τα φο µπιζού του Βουλιώτη επίσης φίλου Παναγιώτη Ψωµόπουλου «PassionFashion», ή ταξιδεύετε µε την «GoldAir» ή στέλνετε εµπορεύµατα µε την «Golder Cargo» του επίσης Βουλιώτη φίλου Θωµά Tσοβίλη. Αν δε διαφηµίσουµε και λίγο τους φίλους σαν το σπίτι µας θα πέσει να µας πλακώσει…
Αναφέρω τα παραπάνω ενδεικτικά για να εξηγήσω πόσο άµεση είναι η σηµασία της αλληλοϋποστήριξης καταλήγοντας τελικά να βοηθάς απλοϊκά τον γείτονά σου (συµπεριλαµβάνεται και η εφηµερίδα µας) λαµβάνοντας παράλληλα ένα αξιόλογο προϊόν, υπηρεσία. Πιστεύω ότι η παλιά εµµονή ξενοµανίας έχει κάπως εξασθενήσει.
Λόγω της δουλειάς µου έχω συνέχεια επαφές µε ξένους. Αυτοί παρόλο που ευηµερούν, όταν πάνε να ψωνίσουν κοιτάνε να πάρουν τα προϊόντα της χώρας τους, διότι έχουν εθνική συνείδηση προϊόντων - κάτι που δυστυχώς λείπει από τους περισσότερους από εµάς. Και ενώ πχ. η µπύρα Μύθος µπορεί να είναι καλύτερη από τις Γερµανικές, σπάνια δεν θα δεις Γερµανό να την αγοράζει, ή Φινλανδό που να µην έχει κινητό NOKIA.
Αρχίστε λοιπόν «φίλες» µου, καθώς εσείς έχετε το 80% της αγοραστικής δύναµης στην οικογένεια, να κοιτάτε τα Ελληνικά προϊόντα σε όλους τους τοµείς, όπως π.χ. στα κοσµήµατα της «Folli Follie». Και αντί για αρώµατα να χρησιµοποιείτε κάπου - κάπου και «ροδόσταµο και ανθόνερο»… που χρησιµοποιούσαν οι γιαγιάδες σας και είχαν κατακόκκινα µάγουλα…
Επαναλαµβάνω - Αγοράζουµε λοιπόν Ελληνικά και πάντα να κοιτάµε το barcode, γιατί αυτό ειδικά τώρα σηµαίνει τη δουλειά µου, του παιδιού µου, του φίλου µου.
