Τα ηλεκτρονικά και οι ηλεκτρονικοί έχουν µπει πολύ στη ζωή µας.
Τα ηλεκτρονικά τώρα πλέον είναι τόσο σηµαντικά που δεν δουλεύει τίποτα χωρίς τους ηλεκτρονικούς. Είναι σαν το «juice» που λέγαµε παλιά το ηλεκτρικό ρεύµα.
Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο σε ένα περιοδικό και οµολογουµένως κατάλαβα πολύ λίγα πράγµατα. Παρόλο που παλιά είχα κάνει και τα «basics». Ρώτησα λοιπόν τον «IT» της εταιρείας µας Γρηγόρη Παπανικολάου και τον παρακάλεσα να µου γράψει δυο κατανοητά λόγια για το «cloud».
Η ορολογία «cloudή το cloudcomputing» ή το σύννεφο, που θα λέγαµε στα ελληνικά, χρειάζεται λίγο ιστορία για να εξηγηθεί.
Στην δεκαετία του ’80 κάθε εταιρεία χρησιµοποιούσε ανεξάρτητους υπολογιστές σε κάθε τµήµα της και η ανταλλαγή αρχείων γινόταν µε τις δισκέττες. Στη συνέχεια η ανάπτυξη της τεχνολογίας επέτρεψε τη δηµιουργία τοπικών δικτύων, που είχαν ένα διακοµιστή (server) µέσω του οποίου συνδέονταν όλοι οι τοπικοί υπολογιστές και αντάλλασαν αρχεία µέσω ενός κέντρο υ αρχειοθέτησης (Data Center).
Κάτι τέτοιο όµως δεν ήταν ικανό να καλύψει όλες τις ανάγκες της εταιρείας, όταν αυτή είχε και άλλες εγκαταστάσεις σε διαφορετικές τοποθεσίες και ήθελε την µεταξύ τους επικοινωνία µε υπολογιστές.
Έτσι, η ανάγκη αυτή οδήγησε στην ανάπτυξη τεχνολογίας µεταφοράς δεδοµένων από τη µία θέση στην άλλη µέσω του τηλεφωνικού δικτύου. O ένας διακοµιστής έστελνε δεδοµένα στο δίκτυο και η τηλεφωνική εταιρεία αναλάµβανε την προώθησή τους στον άλλο διακοµιστή και αντιστρόφως (routing). Τον χώρο του δικτύου στον οποίο «πήγαιναν» τα δεδοµένα τον σχεδίασαν σαν ένα σύννεφο και το ονόµασαν cloud. (Η ορολογία µπορεί να µη ήταν και τόσο επιτυχής, αλλά τελικώς επικράτησε).
Στη συνέχεια κάποιες εταιρείες σκέφτηκαν να δηµιουργήσουν οι ίδιες µεγάλους server και data center εγκαθιστώντας παράλληλα και προγράµµατα και να τα διαθέσουν στους διαφόρους χρήστες έναντι κάποιας συνδροµής.
Έτσι οι χρήστες δεν θα δαπανούσαν για την αγορά και συντήρηση εξοπλισµού - που σε µεγάλες εγκαταστάσεις έχει εξαιρετικά υψηλό κόστος ο εξοπλισµόςαλλά θα είχαν στη διάθεσή τους οποτεδήποτε ενηµερωµένα προγράµµατα λογισµικού, ένα δυναµικό και ελαστικό περιβάλλον που αντέχει σε ραγδαίες και µεγάλες µεταβολές των συνθηκών, ισχυρή υπολογιστική δύναµη µε γιγαντιαίο εξοπλισµό και όλα αυτά µε την φροντίδα των εταιρειών παρόχων έναντι µιας σχετικά µικρής συνδροµητικής εισφοράς ή πληρωµής όποτε χρησιµοποιούσαν το σύστηµα. Έτσι δηµιουργήθηκαν «οµάδες από σύννεφα» και το λεγόµενο cloudcomputing.
ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Ondemandself-service: Κάθε χρήστης χρησιµοποιεί από µόνος του τους υπολογιστικούς πόρους (computational recourses) που χρειάζεται, όπως χρόνο server και αποθηκευτικό χώρο, χωρίς µεσολάβηση παρόχου.
Ευρεία πρόσβαση στο δίκτυο: Oι υπηρεσίες είναι προσβάσιµες από διάφορες πλατφόρµες όπως κινητά τηλέφωνα, tablet, laptop κλπ.
Κοινή διάθεση πόρων: Oι υπολογιστικοί πόροι µπορούν να χρησιµοποιηθούν παράλληλα κι ανεξάρτητα από περισσοτέρους πελάτες. Τέτοιοι πόροι µπορεί να 'ναι αποθηκευτικοί χώροι, επεξεργασία, µνήµη κλπ.
Ταχεία ελαστικότητα: O χρήστης έχει απεριόριστες δυνατότητες να αγοράζει και να χρησιµοποιεί πόρους ανά πάσα στιγµή και σε οποιαδήποτε ποσότητα.
Μετρήσιµα επίπεδα παροχής υπηρεσιών: Η χρήση των πόρων παρακολουθείται, ελέγχεται από το σύστηµα cloudκαι µπορεί να δοθεί υπό µορφή αναφοράς στο πελάτη, εξασφαλίζοντας διαφάνεια για όλες τις πλευρές.
ΜOΝΤΕΛΑ ΠΑΡOΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ Υπάρχουν τρία βασικά µοντέλα: • Το SaaS a software service • Το PaaS platform as a service • Το IaaS infrastructure as a service
Τελειώνοντας θα µπορούσαµε να πούµε ότι τo cloudcomputingδεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα γιγαντιαίο σύστηµα συσκευών και εφαρµογών, µακριά από το χώρο µας, στο οποίο όµως έχουµε πρόσβαση µε όλες τις συσκευές που µπορούν να συνδεθούν στο internet (laptop, PC, iPad κλπ) για να εκτελούµε διάφορες υπολογιστικές δουλειές, χωρίς να µας ενδιαφέρει πως και που είναι φτιαγµένο αυτό το σύστηµα ούτε πως λειτουργεί. Είναι σαν µια πρίζα απο την οποία παίρνουµε ρεύµα για να λειτουργήσουµε µία συσκευή χωρίς να ξέρουµε ούτε που ούτε πως φτιάχνεται ή έρχεται το ηλεκτρικό ρεύµα.
