Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν ένας Μύθος. Και ως «Μύθος» δεν θα πεθάνει ποτέ.
Ήταν ταυτόχρονα σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηµατογράφου. Έχει τιµηθεί µε βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό για την προσφορά του στον κινηµατογράφο, µε σπουδαιότερο της καλύτερης ταινίας µε τον «Χρυσό Φοίνικα» στο Φεστιβάλ των Καννών το 1998 για την ταινία «Μια Αιωνιότητα και µια Μέρα».
O Θόδωρος Αγγελόπουλος τελείωσε το δηµοτικό και το γυµνάσιο στην Αχαρνών. Συµµαθητές και φίλοι του καλοί ήταν ο Χρήστος Γιανναράς, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο Αλέκος Φασιανός. Το 1953 εισάγεται στη Νοµική Σχολή Αθηνών την οποία εγκαταλείπει στο πτυχίο.
Το 1961 φεύγει για τη Γαλλία και γράφεται στη Σορβόννη όπου παρακολουθεί µαθήµατα γαλλικής φιλολογίας και φιλµολογίας, µε καθηγητές τον Ζωρζ Σαντούλ και τον Ζακ Μιτρί, τους οποίους ξανασυνάντησε αργότερα στην IDHEC. Παράλληλα παρακολουθεί µαθήµατα εθνολογίας µε το Λεβί Στρως. Για να αντεπεξέλθει στα έξοδα των σπουδών δουλεύει στη ρεσεψιόν της Σιτέ Oυνιβερσιτέρ (µε την ώρα) µαζί µε τον γλύπτη Γεράσιµο Σκλάβο. Το 1962 γίνεται δεκτός, ύστερα από εξετάσεις, στην περίφηµη σχολή κινηµατογράφου IDHEC. Η διαφωνία και σύγκρουσή του µε τον καθηγητή της σκηνοθεσίας οδηγεί σε πρόωρη λήξη τις σπουδές του. Το 1963 συνεχίζει τη φοιτητική του διαδροµή στο «Musee de l' homme» κοντά στον εθνολόγο-σκηνοθέτη Ζαν Ρους, όπου διδάσκεται το σινεµά-ντιρέκτ. Το 1964 επιστρέφει στην Ελλάδα. Η επάνοδος στην πατρίδα συνοδεύεται από αναίτιο ξυλοδαρµό του από την αστυνοµία καθώς βάδιζε ανύποπτος. Επεισόδιο που τον επηρέασε και άλλαξε τη διάθεση και τα σχέδιά του. Τότε η σκηνοθέτις Τώνια Μαρκετάκη του προτείνει να συνεργαστεί µε την εφηµερίδα «∆ηµοκρατική Αλλαγή» ως κριτικός. Προς µεγάλη έκπληξη όλων -και του ιδίουαντί να γυρίσει στη Γαλλία, όπως ήταν και το αναµενόµενο, έµεινε στην Ελλάδα. Και εργάστηκε ως κριτικός. Το 1965 το νεανικό συγκρότηµα «Φόρµινξ» (ο Βαγγέλης Παπαθανασίου), του προτείνει να γυρίσει µια ταινία που θα προωθούσε την περιοδεία του συγκροτήµατος στην Αµερική. Έτσι, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, κάνει το πρώτο του γύρισµα, στο Παλαί ντε Σπoρ της Θεσσαλονίκης, σε συναυλία των «Φόρµιγξ», µε 8.000 θεατές.
Αµέσως µετά άρχισε να ασχολείται σοβαρά µε τον κινηµατογράφο και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του µικρού µήκους ταινία, «Εκποµπή», στο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1970, η πρώτη µεγάλου µήκους ταινία του, «Αναπαράσταση», κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηµατοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηµατογράφου. Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συµµετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσµίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηµατογράφου.
Πολλά αφιερώµατα που τιµούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγµατοποιηθεί σ' όλο τον κόσµο. Έχει αναγορευθεί επίτιµος διδάκτορας των Πανεπιστηµίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστηµίου Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστηµίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί µε τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού «Σύγχρονος Κινηµατογράφος».
Ταινίες - Βραβεία - Υστεροφηµία • (1968) - Η Εκποµπή, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης 1968. • (1970) - Αναπαράσταση, Α' βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης1970, βραβείο Ζωρζ Σαντούλ (Γαλλία, 1971), καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ Hyères (1971), ειδική µνεία της ∆ιεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηµατογράφου (FIPRESCI) στο Κινηµατογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1971). • (1972) - Μέρες του `36, Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης 1972, βραβείο της FIPRESCI στο Κινηµατογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1972). • (1975) - O Θίασος, Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α' αντρικού και Α' γυναικείου ρόλου, Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηµατογράφου στο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης 1975, καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970-1980 από την Ένωση Κριτικών της Ιταλίας. • (1977) - Oι Κυνηγοί, Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο (1977), βραβείο της Ένωσης Τούρκων κριτικών (1977), επίσηµη συµµετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών. • (1980) - O Μεγαλέξανδρος, έλαβε το Χρυσό Λιοντάρι το 1980 στο Κινηµατογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας. • (1984) - Ταξίδι στα Κύθηρα, βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών (1984), κρατικά βραβεία καλύτερης ταινίας, σεναρίου, α΄ ανδρικού ρόλου, α' γυναικείου ρόλου,σκηνογραφίας, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέϊρο (1984). (1986) - O Μελισσοκόµος. • (1988) - Τοπίο στην Oµίχλη, έλαβε (µοιράστηκε) το Αργυρό Λιοντάρι Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Κινηµατογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, βραβείο Φελίξ καλύτερης Ευρωπαϊκής ταινίας. • (1991) - Το Μετέωρο Βήµα του Πελαργού. • (1995) - Το Βλέµµα του Oδυσσέα έλαβε το Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, βραβείο της FIPRESCI • (1995) - Επίσης, οι κριτικοί του περιοδικού Time το ψήφισαν στις 100 καλύτερες ταινίες του παγκόσµιου κινηµατογράφου. • (1998) - Μια Αιωνιότητα και µια Μέρα, κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών (1998). • (2003) - Τριλογία - Το Λιβάδι που ∆ακρύζει, κέρδισε βραβείο της FIPRESCI (2004). • (2008) - Xρυσό µετάλλιο του ιδρύµατος Circulo de Bellas Artes (Mαδρίτη) για το σύνολο του έργου του. • (2008) - Τριλογία - Η σκόνη του χρόνου. • (2012) - Τριλογία - Η άλλη θάλασσα.
Το Υπουργείο Πολιτισµού και Τουρισµού και το Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης καθιέρωσαν το 2012 ∆ιεθνές Βραβείο «Θόδωρος Αγγελόπουλος» ως ελάχιστο φόρο τιµής στη µνήµη του σπουδαίου Έλληνα δηµιουργού. Το βραβείο θα απονέµεται κάθε Νοέµβριο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
