Τips Σε τέτοιες στιγµές άρχισα να εφαρµόζω µεθόδους αυτοσυγκέντρωσης και ενέργειες που πρέπει να κάνω (κάθισα για πέντε λεπτά και αυτοσυγκεντρώθηκα): 1. θα πάω πίσω στο immigration. 2. θα πάω στην Υπηρεσία Απολεσθέντων και θα κάνω ανακοίνωση ότι χάθηκε βαλιτσάκι µε φάρµακα. 3. θα µάθω ποιο είναι το πλησιέστερο φαρµακείο της πόλης, να πάω να βρω τα βασικά. 4. θα στείλω µήνυµα να µου τα στείλουν µε DHL. Πήγα στο immigration µήπως τα είχα αφήσει εκεί και µετά στην Υπηρεσία Απολεσθέντων και είχα την φαεινή ιδέα να τους επιρρίψω ευθύνες ότι, σύµφωνα µε τους διεθνείς κανονισµούς, όταν υπάρχει µία ξεχασµένη βαλίτσα πρέπει να την εντοπίσει η ειδική υπηρεσία, καταφέρνοντας να γίνει ανακοίνωση λόγω του επείγοντος, Περίµενα µισή ώρα πιέζοντάς τους - δεν γινόταν τίποτα - τελικά το έφερε κάποιος υπάλληλος του αεροδροµίου µασηµένα λόγια - λέει ήταν στο check-in - αυτοί προφανώς το πήραν τα λίγα δευτερόλεπτα που πήγαµε εµείς για τις ζώνες µας -η χαρά µου ήταν απερίγραπτηδιότι, εκτός από φάρµακα, είχα και άλλα πράγµατα - ποτέ βέβαια δεν µεταφέρω χρήµατα ή διαβατήρια στις χειραποσκευές. So what?? Γιατί γράφω όλη αυτή την ιστορία ? Εδώ και πενήντα χρόνια ταξιδεύω στις πιο απίθανες χώρες, ακόµη παλιότερα παίρνοντας και τρένο στην Γιουγκοσλαβία έµενα 12 ώρες ξεχασµένος µέσα σε ένα βαγόνι διάφορες άλλες περιµένοντας σε Lagos, Uganda, Σοβιετική Ένωση, και έχω τα κάτωθι tips (συµβουλές): 1. Μόλις φτάσετε, ρωτήστε γενικές πληροφορίες όπως πόσο µακριά είναι το αεροδρόµιο από την πόλη, πόσο κοστίζει το ταξί (αν είναι δυνατόν κόστος ανά χιλιόµετρο), αν υπάρχουν άλλα µέσα διαθέσιµα (τρένο, λεωφορείο κλπ), αν υπάρχουν ταξίµετρα κ.λ.π. 2. Πηγαίνετε όσο µπορείτε νωρίτερα, κάνετε check in, πιείτε ένα καφέ αν πάτε νωρίς διότι αν συµβεί κάτι, τότε πανικοβάλλεστε και στον πανικό κάνετε και άλλες λανθασµένες κινήσεις. 3. Τα χρήµατα και διαβατήρια επάνω σας στις δύο εσωτερικές τσέπες -λίγα χρήµαταπάντα έχω σακάκι µε εσωτερικές τσέπες. Ποτέ µέχρι τώρα δεν µε έχουν κλέψει, παρόλο που µε έχουν πλησιάσει δύο φορές νέες κοπέλες κλέφτρες - µία Σπανιόλα και µία Ρωσίδα έβαλαν τα χέρια τους στις πλαϊνές τσέπες αλλά όχι στις µέσα. 4. Σε υποανάπτυκτα µέρη πηγαίνετε µε γκρουπ ή φροντίστε κάποιος να σας παραλάβει - χρησιµοποιείτε επίσηµα ταξί -αν δεν υπάρχουν επίσηµα ταξίβρείτε ένα ταξιτζή γέρο, µικρόσωµο που να είναι του χεριού σας, όχι κανένα γορίλα !!! Ειδικά να πάτε µακρυνή απόσταση έξω από την πόλη. Μία φορά ήµουνα στην Αίγυπτο µαζί µε έναν Άγγλο και θέλαµε να διασχίσουµε την έρηµο από το Κάιρο στο Πορτ Σάιντ επί Νάσερ. Βγήκαµε έξω να παζαρέψουµε, τελικά παίρνω το πιο ακριβό - µου λέει ο Άγγλος "Βύρωνα, τι κάνεις; Είσαι τρελός;" "Όχι" είπα - "θες να µείνεις ζωντανός; Αυτός είναι ένας γέρος του χεριού µας" - και πράγµατι, έτρεχε σε ένα παλιόδροµο σαν να ήταν στο autobahn του Μονάχου, και του λέω "πήγαινε πιο αργά" αλλά τίποτα, τον πιάνω από το σβέρκο, πιάνεται και στα χέρια µε τον Άγγλο - κατεβαίνουµε - και τότε του λέµε «θέλουµε να παραµείνουµε ζωντανοί». «Byron - είπε ο Άγγλος - είσαι φοβερός είχες δίκιο» και του λέω «τίποτα - το ξέρω από αλλού». 5. Το βράδυ κυκλοφορείτε πάντα µε ταξί και µε παρέα, το ταξί να το έχει καλέσει το ξενοδοχείο (αποφεύγετε το περπάτηµα) να κάθεστε στο πίσω κάθισµα και όχι δίπλα στον ταξιτζή. 6. Απαραίτητα φάρµακα (δύο ηµερών) ή έγγραφα κλπ. πάντα στη µέσα τσέπη του σακακιού. 7. Αν χρειαστεί να βγείτε το βράδυ να περπατήσετε σε οποιαδήποτε πόλη βάλτε σε µία τσέπη σας 100 ευρώ ή $ - αν σας σταµατήσει κάποιος ναρκοµανής του δίνετε αυτά τα χρήµατα - µου έχει συµβεί δύο φορές - µία στο Άµστερνταµ και µία στο Αµβούργο βράδυ (ποτέ χωρίς τουλάχιστον 100 ευρώ). Ήµουν µε άλλους και κάλυψα και αυτούς (εκείνοι είχαν µόνο πιστωτικές κάρτες µαζί τους) αν ήταν µόνοι πιθανότατα να τους είχαν χτυπήσει. 8. Σε όλα σχεδόν τα ξενοδοχεία υπάρχουν χρηµατοκιβώτια, άρα είναι καλό να τα χρησιµοποιούµε µέσα στα δωµάτια. Είναι πολύ απλά στον χειρισµό. Την τελευταία βραδιά όµως πρέπει να τα βγάζετε από το χρηµατοκιβώτιο και να τα βάζετε στο σακάκι σας ή στην τσάντα σας. 9.∆εν ταξιδεύετε ποτέ µε ακριβά ρολόγια, δακτυλίδια ή ρούχα (µιλάµε κυρίως για χώρες τρίτου κόσµου). Αυτά µένουν στο σπίτι. 10. Σε µπαρ νυχτερινά πηγαίνετε πάντα µε τουλάχιστον 1 άτοµα ακόµα. O δεύτερος είναι µεγάλη ασφάλεια, µην βγάζετε το πορτοφόλι και πολλά χρήµατα. 11. Μέσα στις χειραποσκευές έχουµε πάντα µια µάλλινη φανέλα µε κουµπιά -χρήση ως γιλέκοπιζάµα το βράδυ. Στο αεροδρόµιο, καθώς και σε πολλούς ανοικτούς σταθµούς τρένων συνήθως κάνει κρύο και σε κάποιες περιπτώσεις µπορεί να τύχει να µην υπάρχει κλιµατισµός στο ξενοδοχείο (όπως µου είχε τύχει παλαιότερα στη Νορβηγία), οπότε είναι καλό να έχετε µαζί σας σε περίπτωση που καθυστερήσουν οι βαλίτσες σας, αλλά και για οποιαδήποτε περίπτωση. 12. Τα εισιτήρια δεν τα αφήνουµε ποτέ στο κοµοδίνο κλπ. Τα έχουµε πάντα σε ένα µέρος όπου δεν υπάρχει περίπτωση να τα ξεχάσουµε. Στην περίπτωση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, σηµειώνουµε πάντα τον αριθµό του. Έτσι εξαλείφουµε την περίπτωση να βρεθούµε στη δύσκολη θέση του να βρεθούµε στο αεροδρόµιο χωρίς εισιτήριο..
Στο περασµένο άρθρο που έγραψα για την Κένυα, είχα γράψει µια πλάκα που έκανα στο σαφάρι γιατί πιστεύω πως όταν κανείς πηγαίνει για διακοπές πρέπει να έχει στο µυαλό του να κάνει και κάποιο χιούµορ για να µπορέσει να εκτονωθεί και να περάσει καλύτερα. Όταν λοιπόν κάναµε σαφάρι βλέπω 2 τζιπ σταµατηµένα στο κέντρο του σαφάρι µε ένα γκρουπ µεσήλικων γυναικών (65+) που κοιτούσαν µε ενδιαφέρον ένα λιοντάρι. Είπα λοιπόν στο οδηγό µας «σταµάτα µεταξύ των 2 αυτοκινήτων» και άρχισα να φωνάζω δυνατά « Ω θεέ µου είµαι ο πιο ευτυχισµένος άνθρωπος του κόσµου γιατί βρήκα το αγαπηµένο µου λιοντάρι από τον Ζωολογικό κήπο του Λονδίνου!" Και γύρισαν όλες και αναφώνησαν «Ωω Θεέ µου!!». Και λέω «Γεια σας κορίτσια! Ένα αστείο ήταν, θέλω απλά να σας φλερτάρω!». Αλλά εκτός από τις κυρίες τσαντίστηκαν και οι ξεναγοί, οι οποίοι πουλούν άγρια φύση. O δικός µας οδηγός µόνο που δεν µε λυντσάρισε. Και έτσι φτάνω στο τελευταίο tip…
13. Tο χιούµορ είναι καλό, αλλά πρέπει να γίνεται στην ώρα του, προσεκτικά γιατί διαφορετικά µπορεί να γυρίσει µπούµερανγκ, ειδικά όχι χιούµορ για θρησκείες, εθνικότητες, ρατσιστικά κ.λ.π. Το πιο ανώδυνο είναι γενικά για το sex αλλά και εκεί χρειάζεται προσοχή.
Dubai Σε προηγούµενο τεύχος σάς είχα υποσχεθεί ότι θα σας γράψω µερικά λόγια για το Dubai δεδοµένου ότι το ταξίδι µας προς την Κένυα συµπεριλάµβανε και αυτή τη χώρα σαν ενδιάµεσο σταθµό, όπου µείναµε περίπου δύο ηµέρες (µια πηγαίνοντας και µια γυρίζοντας). O Νίκος ο Μαλίρης, ο συνοδοιπόρος µου και ήρωας µου είχε περάσει από το αεροδρόµιο, αλλά δεν είχε βγει ποτέ έξω. Πάντα για δουλειές, ως συνήθως, δεν είχε τον χρόνο. Ενώ τώρα, που και αυτός και εγώ για πρώτη φορά πηγαίναµε σε 100% ταξίδι αναψυχής µόνοι µας, τον είχε πιάσει µανία να δει το Dubai µέρα νύχτα, και παρέσυρε και εµένα τον φουκαρά… Για το Dubai, όπου σίγουρα πολλοί από τους αναγνώστες έχουν πάει ή έχουν περάσει από το αεροδρόµιο, µπορούν να γραφούν πολλά - εγώ θα προσπαθήσω να σας σκιαγραφήσω αυτά που µας έκαναν περισσότερο εντύπωση ή αξίζει να δει κανείς όταν αποφασίσει να πάει. Τι να πρωτοπείς για το Dubai; Εκεί βλέπεις την τεράστια δυνατότητα του χρήµατος να κατασκευάζει µυθικά τεχνικά έργα! O αρχικός πληθυσµός της χώρας (οι ιθαγενείς) παλιά ήταν νοµάδες, κτηνοτρόφοι, ψαράδες και ασχολούνται και µε το pearl diving το οποίο είχε µεγάλη αξία µέχρι το 1930 που βγήκαν τα cultivated pearls (µαργαριτάρια) και έπεσε αυτή η αγορά. Το κλίµα είναι θερµό, τροπικό, υπάρχει λίγη βροχόπτωση και οι τεράστιες ποσότητες νερού που απαιτούνται προέρχονται ως επι το πλείστον από αφαλάτωση. O τουρισµός του έχει ανέβει την τελευταία δεκαετία από το 1 εκατ σε 5,4 εκατοµµύρια επισκέπτες - µια θεαµατική αύξηση. Τελευταία όπως θα γνωρίζετε, µια εταιρία του Dubai αγόρασε τα ναυπηγεία του Σκαραµαγκά. O πληθυσµός του Dubai είναι 1,7 εκατοµµύρια (η πλειοψηφία ξένοι) και είναι ως επί το πλείστον χαµηλού επιπέδου εργάτες από Ινδία κλπ. Το Dubai είναι ένα από τα 7 εµιράτα τα οποία δηµιουργήθηκαν µετά το 1971 που έφυγαν οι Άγγλοι από τον Περσικό Κόλπο. Τα κυριότερα από τα εµιράτα αυτά ήταν το Dubai και το Abu Dhabi. Φαγωνόντουσαν µεταξύ τους, αλλά τώρα τελευταία τα έχουν κάπως βρει. Την πόλη του Dubai διασχίζει µια ρεµατιά µε θαλασσινό νερό, η οποία διαιρεί την πόλη σε δύο µέρη - στην "Deira" και το "Bur Dubai". Το Dubai είναι από τις πιο αναπτυσσόµενες περιοχές των εµιράτων και οφείλει τη µεγάλη του ανάπτυξη στο γεγονός ότι το 1894 οι Άγγλοι έδωσαν απαλλαγή από όλους τους φόρους για όλους τους ξένους. Μια αυτοκρατορία ή έστω µια µικρή πόλη ή ένα εµιράτο, για να νιώσει τόσο µεγάλη άνθηση και ευηµερία θα πρέπει να έχει και ικανούς ηγέτες. Αυτοί λοιπόν οι ηγέτες είναι η δυναστεία των Al Maktoum. O τελευταίος -διάβασαέχει µόνο δύο συζύγους και η µια ήταν από το βασίλειο της Ιορδανίας.
Burj Al Arab Όπως προανέφερα εκεί βρίσκει κανείς διάφορα φανταστικά, κυρίως τεχνικά, έργα. Ένα από τα σπουδαιότερα είναι το "Burj Al Arab". Είναι ένα ξενοδοχείο που ανεπίσηµα το λένε 5 αστέρων αλλά είναι τουλάχιστον 7, χτισµένο πάνω σε τεχνητή νησίδα. Έχει σχήµα ιστίου και φτάνει σε ύψος τα 321 µέτρα. Ένα φανταστικό κτίριο µε εσωτερική διακόσµηση και skyview bus και Κατεβαίνοντας στο υπόγειο του ξενοδοχείου µπαίνεις µέσα σε ένα πραγµατικό υποβρύχιο, δένεσαι κανονικά, ακολουθείς όλους τους κανόνες ασφαλείας και «πηγαίνεις» σε ένα εστιατόριο κάτω από τη θάλασσα, που γευµατίζεις βλέποντας γύρω γύρω ψάρια. Για το µενού το κόστος είναι περίπου 3 φορές το κόστος του δικού µας ρέστωραν "Ιθάκη". Σίγουρα είναι για µούρηδες που θέλουν να εντυπωσιάσουν τη φίλη τους και για δηµοσιογράφους όπως εµένα!
Burg Galigah Άλλο αξιοθέατο είναι ο "Burg Galigah", ο πιο ψηλός πύργος στον κόσµο τελείωσε τον Ιανουάριο του 2010, µε ύψος 828 µέτρα και 160 ορόφους. Μέσα σ’ αυτόν είναι το πιο ψηλό τζαµί στον κόσµο και η πιο ψηλή πισίνα.
Dubai Ski Dome Το "Dubai Ski Dome" είναι ένα κλειστό τεχνητό εσωτερικό χιονοδροµικό κέντρο για σκι και snowboard που έχει 6.000 τόνους πραγµατικού χιονιού, κάτι το εξωπραγµατικό. Φανταστείτε τι ηλεκτρική ισχύς χρειάζεται για να ψυχθεί αυτό το συγκρότηµα στο οποίο υπάρχουν δύο πίστες! Και εκεί πήγα σαν δηµοσιογράφος… Ήταν µια συναρπαστική εµπειρία! Με 40 βαθµούς εξωτερική θερµοκρασία πήγα και πήρα µπουφάν, ισοθερµικά, µπότες, σκι, γάντια και ανέβηκα κανονικά τις σκάλες µε τα σκι και πήγα στην πίστα. Είχε πολύ κόσµο, αλλά οι περισσότεροι άσχετοι από σκι. Επειδή έχω το DNA του δασκάλου, βρήκα κάτι νέα παιδιά που κλαίγανε, πήγα και τους έδειξα και σιγά σιγά τα βοήθησα να κατέβουν…
Palm islands Ένα επίσης εντυπωσιακό µέρος είναι τα Palm islands (φοινικονήσια) που έχουν σχήµα φοίνικα, στο οποίο έχει προβλεφθεί η κατασκευή εµπορικού και οικιστικού συγκροτήµατος.
World (Archipelago) Επίσης, έχει αρχίσει να κατασκευάζεται ένα massive τεχνητό αρχιπέλαγος αποτελούµενο από 300 νησίδες το οποίο θα έχει το σχήµα του κόσµου όπως αυτός φαίνεται από το διάστηµα. Τώρα πρόσφατα έχει χτιστεί στο Dubai το "Terminal 3", ένα από τα πιο εντυπωσιακά στον κόσµο. Σαν κύριο στοιχείο είναι χιλιάδες κολώνες τοποθετηµένες σε µεγάλη αρµονία και φαντασία, που ξεκουράζει το µάτι σαν τους κίονες του Παρθενώνα. Θα έλεγε κανείς πως η νυχτερινή ζωή θα είναι περιορισµένη λόγω του Ισλάµ, όµως υπάρχει έντονη νυχτερινή ζωή, µπαρ, εστιατόρια, τεράστια shopping centers και malls. O Νίκος λέει ότι στα νυχτερινά κέντρα η αλκοόλη, η διακόσµηση, το επιλεγµένο προσωπικό και τα κορίτσια είναι επίσης πρώτης τάξης (κατά Νίκο πέντε αστέρων). ∆εν αισθάνεται κανείς καθόλου ότι είναι σε αραβικό κράτος. Όπως προανέφερα είναι free zone, όµως δεν βρήκαµε φτηνά πράγµατα. Oι φίρµες οι µεγάλες είναι αρκετά τσουχτερές. O Νίκος πήγε να πάρει ένα µπουφάν µούρικο, που είδε σε µία βιτρίνα, πήγε µέσα αλλά του είπαν 450 ευρώ. Και αφού ήταν για τον ίδιο, δεν το πήρε… Άρα και τα µούρικα εκεί ακριβά είναι και γενικά νοµίζω ότι έχει χάσει την αίγλη την παλιά που υπήρχαν διαφορές στα ρολόγια "Rolex" και λοιπά. Όπως είδατε και στα tips που σας είπα, στα ταξίδια δεν αγοράζουµε ακριβά πράγµατα γιατί δεν έχουν εγγύηση, είναι δύσκολο να εφαρµοστεί. Αξίζει τον κόπο να πάει κανείς στο Dubai. Πρέπει όµως σίγουρα να πάει µε οργανωµένο γκρουπ και να έχει προσυµφωνήσει τις τιµές γιατί µπορεί να του βγει πολύ ακριβό. Εγώ την έχω πατήσει – Πήγα σε µια έκθεση στα Εµιράτα, δεν είχα κλείσει πριν και πλήρωσα 8 φορές παραπάνω το ξενοδοχείο. Και λέω 8 φορές παραπάνω γιατί στο ξενοδοχείο που πήγα τελευταία φορά µου φούσκωσαν την τιµή παράφορα. Και µέσα στο ασανσέρ βλέπω κάτι κορίτσια πάλι αµερικάνες και λέω «Hi girls, µπορώ να σας ρωτήσω µια αδιάκριτη ερώτηση; Πόσο πληρώνετε;» και λένε 80 δολάρια… Όπως γνωρίζετε η οικονοµική κρίση χτύπησε αρκετά το Dubai γιατί εξαρτάται πολύ από τον τουρισµό, οι κατασκευές που γινόντουσαν και έγιναν (δεν υπήρχε µέρος να σταθείς και να µην δεις 4-5 γερανούς) µειώθηκαν δραστικά, η κρίση τους χτύπησε πολύ, το Αµπου Ντάµπι, οι παλιοί άσπονδοι φίλοι βοήθησαν για να αποφευχθεί η χρεοκοπία και τώρα είναι σε ένα στάδιο ανάρρωσης. Βέβαια τώρα µε την κρίση καλό είναι να µένουµε στην Ελλάδα που είναι πιο ωραία από οποιοδήποτε άλλο µέρος και κάθε ευρω να µένει σε εµάς. Κρατήστε τις σηµειώσεις µου και τα tips µου για µετά την ανάκαµψη. Με καλούς οιωνούς και µε µεγάλη προσπάθεια από όλους μας θα έρθει σε τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, κατά τη γνώμη μου, αλλά θα έχει επιτευχθεί ένα διαχρονικό έργο για την οικονοµία. Έργο το οποίο έπρεπε να το είχαµε κάνει δεκαετίες πριν. Αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Μη χάνετε ούτε το κέφι σας ούτε το θάρρος σας, έχουµε DNA διαχρονικό και όταν δούµε ως έθνος ότι κινδυνεύουµε, τότε κάνουµε θαύµατα. Έτσι και εδώ θα νικήσουµε.
Χρειάζεται win win spirit, όπως λένε και οι Αγγλοσάξονες υπομονή, οικονοµία, σύνεση, κέφι για δουλειά και παραγωγικότητα, θα µας βγάλουν από την κρίση.
